Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ;

Αυτό το ποστ άργησε λίγο, αλλά τι να γίνει; Το μπλογκ ψάχνει ακόμα τη θέση του στη μέρα μου (και μάλλον δεν τη βρήκε ακόμα). Αλλά που θα πάει;

Χριστός Ανέστη λοιπόν, τουλάχιστον έτσι λέγεται :-)

Με εμάς τι θα γίνει;

Το τραγούδι το ξέρετε;

Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ, δεν γίνεται αλλιώς

αυτά που μας βαραίνουν να καούν, μα πες μου πως
τα Πάνω να'ρθουν κάτω και τα πίσω να'ρθουν μπρός
χρειάζεται ένα θαύμα εδώ μα πες μου πως

Μου θυμίζει την κατάσταση τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας. Πολλά πράγματα δεν πήγαιναν καλά και για πολύ καιρό. Κάποια στιγμή μαζεύτηκαν και η έκρηξη δεν άργησε. Βοήθησαν και κάποιοι καλοθελητές με τα μύρια όσα συμφέροντα και να που βρισκόμαστε. Όλοι εναντίον όλων και σκοτάδι στο τούνελ.

Πως θα δούμε φως; Ώρες ώρες λέω, μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Αλλά και αυτό αμφισβητείται. Πόσο εύκολο είναι να έρθουν τα πάνω κάτω και τα πίσω μπρος; Και με τι κόστος;

Για να βάλουμε τα δυνατά μας...

απορία

Σήμερα στο δρόμο, ένας μικρός ρωτάει τη γιαγιά του: "Άμα πάω στη μέση του πουθενά, που θα βρεθώ μετά;" 
:P
:Ρ


Καλή χρονιά σε όλους μας, με υγεία και αισιοδοξία!

σε πείσμα των καιρών

Παραμονή Χριστουγέννων, Αθήνα - 12.30μμ

Βόλτα στην αγορά: Σύνταγμα-Ερμού-Μοναστηράκι-Σοφοκλέους-Σταδίου και πάλι Σύνταγμα για το μετρό. Κόσμος πολύς, τσάντες, αγορές, διακριτικός στολισμός (ελέω οικονομικής κρίσης), κάλαντα από μικρές και μεγαλύτερες ομάδες. Κλίμα γενικά καλό, μουσική δυνατή από το Public, χαμός στην Ερμού για ψώνια της τελευταίας στιγμής. Η δημοτική αστυνομία, όπως πάντα εκεί (αλήθεια, τι ακριβώς κάνει;)

Κίνηση και στην αγορά κρεάτων. Γαλοπούλα Τρικάλων 4,99/κιλό (καλή τιμή μου φαίνεται)

 

Φεύγοντας, στο μετρό, σταματάω να ακούσω χριστουγεννιάτικα τραγούδια από τη χορωδία του Δήμου Αθηναίων (μπράβο!) 

Καλά Χριστούγεννα!

ενόψει Χριστουγέννων

Επιστροφή μετά από δίμηνη "στάση εργασίας" στο μπλογκ. Αν και είχα πολλές ιδέες για ποστ το περασμένο διάστημα, πήγαν όλες χαμένες λόγω έλλειψης χρόνου- κάπως έτσι έφτασε Δεκέμβριος και τα  Χριστούγεννα πλησιάζουν μέρα με τη μέρα.

Κατάλαβα ότι έχουμε Χριστούγεννα από τα δεκάδες (απούλητα) έλατα που είδα χτες στο δρόμο. Κατά τα άλλα, το κλίμα μάλλον δεν είναι και πολύ γιορτινό. Πέρα από τις απεργίες, τις στάσεις εργασίας, τις διαδηλώσεις και τους ατελείωτους τηλεοπτικούς καβγάδες (που έχω την τύχη απλά να μαθαίνω, χωρίς πλέον να παρακολουθώ), τα φετινά Χριστούγεννα είναι μάλλον τα πιο καταθλιπτικά ever, από όλες τις απόψεις. 

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες σκέφτομαι (όχι μόνο εγώ, μάλλον πολλοί από εμάς) όλους αυτούς που ζουν στο περιθώριο. Ειδικά τις μέρες αυτές ξεχωρίζουν, ίσως επειδή δεν ταιριάζουν στο "κάδρο" των χαρούμενων, οικογενειακών Χριστουγέννων, στο σπίτι με το τζάκι, το φαγητό και τα δώρα πλάι στο δέντρο. Όπως και να το κάνουμε, η αντίθεση είναι μεγάλη όταν βγαίνεις από τα μαγαζιά με τσάντες και δώρα στα χέρια και βλέπεις αυτούς που κοιμούνται στα παγκάκια ή ζητούν ελεημοσύνη. 

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες σκέφτομαι επίσης ένα κείμενο που διάβασα μικρός και διαβάζω ξανά και ξανά, κάθε Χριστούγεννα. Είναι οι "Επτά Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες" του Ν. Δήμου (δείτε εδώ), όλες αληθινές και πολύ ενδιαφέρουσες. Ειδικά η τρίτη, χαρακτηριστική για το κλίμα που περιέγραφα πριν. 

Το ερώτημα είναι, τι μπορούμε να κάνουμε για όλους αυτούς; 

Ααααψού

Γείτσες!
Το πρώτο φτέρνισμα του φθινοπώρου. Και όπως λένε, ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, ούτε λοιπόν ένα φτέρνισμα το φθινόπωρο. Έλα που το φθινόπωρο είναι εδώ! Και το φτέρνισμα, όπως και το βραδινό αεράκι θυμίζουν ότι είναι καιρός να το πάρουμε απόφαση. Καλοκαίρι, τέλος.
Φθινόπωρο λοιπόν, καιρός για μήλο :) Τα μήλα όπως θα ξέρετε ωριμάζουν κάθε φθινόπωρο (σε φυσικές συνθήκες πάντα) και πέφτουν κάτω από τη μηλιά (Μηλέα η ήμερος, Malus domestica), κατά τη γνωστή παροιμία. 
.
Έχουμε πολλά να πούμε για τα μήλα, αλλά θα ξεκινήσω με έναν αριθμό. Η πρόσφατη αποκωδικοποίηση του γονιδιώματός του αποκάλυψε πως αυτό αποτελείται από 57.000 γονίδια, περισσότερα από κάθε άλλο φυτικό γονιδίωμα! Τα 992 από αυτά συσχετίστηκαν μάλιστα με την ανθεκτικότητά του σε ασθένειες. Να θυμίσω ότι ο άνθρωπος έχει περίπου 30.000 γονίδια στο γονιδίωμά του. Αν αυτό σας βάζει σε σκέψεις σχετικά με ορισμένους συνανθρώπους μας, εξοστρακίστε τις κακές σκέψεις. 
  .
Ένα τραγανό κόκκινο μήλο ή ένα κομμάτι μηλόπιτα είναι ό,τι πρέπει για ένα ευχάριστο ξεκίνημα μιας ακόμη φθινοπωρινής ημέρας!

εισαγωγικά

ΦΑΚ- Φρικουεντλι ασκντ κουέστιονς (FAQ)

1) Είναι το μπλογκ αυτό για μηλόπιτες;

- Φυσικά, όπως φαίνεται και από το όνομά του. Δεν θα περιοριστεί όμως μόνο σε αυτό. Πέρα από τα περιοδικά ποστ για μηλόπιτες, θα ασχοληθούμε και με άλλα θέματα, σχετικά ή άσχετα.

2) Γιατί έχει τόσο ενδιαφέρον το μήλο και η μηλόπιτα;

- Πολύ συχνή ερώτηση, θα απαντηθεί αναλυτικά σε επόμενα ποστ. Εν συντομία, το μήλο ως φρούτο και η μηλόπιτα ως γλυκό, συνδυάζουν ιδανικά την ελληνική και τη κεντρο/δυτικοευρωπαϊκή κουλτούρα και σκέψη, εκφράζουν ταυτόχρονα την απλότητα και μια πυκνότητα γεύσεων και νοημάτων.

3) Υπάρχει λάθος στον τίτλο; Γιατί γράφεται η μηλόπιτα με -ι;

- Κανένα λάθος, συνειδητή επιλογή.

4) Δε θα έπρεπε το μπλογκ αυτό να είναι αγγλόφωνο για να απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό που θα αφορά η θεματολογία του;

- Θα έπρεπε. Μετά από την πρώτη φάση λειτουργίας, θα υπάρξουν και ξενόγλωσσες αναρτήσεις.

5) Θα επιτρέπονται τα σχόλια στο μπλογκ;

- Κάθε μπλογκ που σέβεται τον εαυτό του και δεν έχει πολύ διάσημο συντάκτη είναι ανοικτό σε σχόλια. Η πολιτική αυτή ενδέχεται να αλλάξει αν το μπλογκ αποκτήσει πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα.

Καλωσορίσαμε!